ل 

- 
لاف در غريبي، گور در بازار مسگرها ! 
لالائي ميدوني چرا خوابت نميبره ! 
لب بود كه دندون اومد ! 
لر اگر ببازار نره بازار ميگنده ! 
لقمان حكيم را گفتند : ادب از كه آموختي ؟ گفت : از بي ادبان ! [[گلستان سعدي]] 
لگد به گور حاتم زده ! 
لولهنگش آب ميگيره ! 
ليلي را از چشم مجنون بايد ديد ! 


م 
- 
ما از خيك دست برداشتيم خيك از ما دست بر نميداره ! 
ما اينور جوب تو اونور جوب ! 
ما اينور جوب تو اونور جوب، فحش بده فحش بستون، پيراهن يكي شانزده تومنه ! 
مادر را دل سوزد، دايه را دامن ! 
مادر زن خرم كرده، توبره بر سرم كرده ! 
مادر كه نيست با زن بابا بايد ساخت ! 
مادر مرده را شيون مياموز ! 
مارا باش كه از بز دنبه ميخواهيم ! 
مار بد بهتر بود از يار بد ! 
مار پوست خودشو ول ميكنه اما خوي خودشو ول نميكنه ! 
مار تا راست نشه بسوراخ نميره ! 
مار خورده افعي شده ! 
مار خيلي از پونه خوشش مياد دم لونه اش سبز ميشه ! 
مار گزيده از ريسمان سياه و سفيد ميترسه ! 
مار گير را آخرش مار ميكشه ! 
مار مهره، هر ماري نداره ! 
مار هر كجا كج بره توي لونه خودش راست ميره ! 
ماست را كه خوردي كاسه شو زير سرت بزار ! 
ماستها را كيسه كردند ! 
ماست مالي كردن ! 
ماستي كه ترشه از تغارش پيداست ! 
ماست نيستي كه انگشتت بزنند ! 
ما صد نفر بوديم تنها، اونها سه نفر بودند همراه ! 
ما كه خورديم اما نگي يارو خر بود سيرابيت نپخته بود ! 
ما كه در جهنم هستيم يك پله پائين تر ! 
ما كه رسواي جهانيم غم عالم پشمه ! 
مال است نه جان است كه آسان بتوان داد ! 
مال بد بيخ ريش صاحبش ! 
مال به يكجا ميره ايمون به هزار جا ! 
مالت را خار كن خودت را عزيز كن ! 
مال خودت را محكم نگهدار همسايه را دزد نكن ! 
مال خودم مال خودم مال مردمم مال خودم ! 
مال دنيا وبال آخرته ! 
مال ما گل مناره، مال مردم زير تغاره ! 
مال مفت صرافي نداره ! 
پول باد آورده چند و چون نداره ! 
مال ممسك ميراث ظالمه ! 
مال همه ماله، مال من بيت الماله ! 
ماما آورده را مرده شور ميبره ! 
ماما كه دو تا شد سر بچه كج در مياد ! 
ما و مجنون همسفر بوديم در دشت جنون - او بمطلب ها رسيد و ما هنوز آواره ايم . 
ماه درخشنده چو پنهان شود - شب پره بازيگر ميدان شود ! 
ما هم تون را ميتابيم هم بوق را ميزنيم ! 
ماه هميشه زير ابر پنهان نميمونه ! 
ماهي رو هر وقت از آب بگيري تازه است ! 
ماهي ماهي رو ميخوره، ماهي خوار هر دو را ! 
ماهي و ماست ؟ عزرائيل ميگه بازم تقصير ماست ؟ 
مبارك خوشگل بود ابله هم درآورد ! 
مثقال نمكه خروار هم نمكه ! 
مثل سيبي كه از وسط نصف كرده باشند ! 
مثل كنيز ملا باقر ! 
مرد چهل ساله تازه اول چلچليشه ! 
مرد خردمند هنر پيشه را - عمر دو بايست در اين روزگار *** تا به يكي تجربه آموختن - با دگري تجربه بردن بكار . [[ سعدي ]] 
مرد كه تنبوتش دو تا شد بفكر زن نو ميافته ! 
مرده را رو كه رو بدي بكفن خودش ميرينه ! 
مردي را پاي دار ميبردند زنش ميگفت : يه شليته گلي براي من بيار ! 
مردي كه نون نداره اينهمه زبون نداره ! 
مرغ بيوقت خوان را بايد سر بريد ! 
مرغ زيرك كه ميرميد از دام - با همه زيركي بدام افتاد ! 
مرغ گرسنه ارزن در خواب مي بينه ! 
مرغ، هم تخم ميكمه هم چلغوز! 
مرغ همسايه غازه ! 
مرغي را كه در هواست نبايد به سيخ كشيد ! 
مرغ يه پا داره ! 
مرغي كه انجير ميخوره نوكش كجه ! 
مرگ براي من، گلابي براي بيمار ! 
مرگ به فقير و غني نگاه نميكنه ! 
مرگ خر عروسي سگه ! 
مرگ خوبه اما براي همسايه ! 
مرگ ميخواهي برو گيلان ! 
مرگ يه بار شيون يه بار ! 
مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد ! (( نابرده رنج گنج ميسر نمي شود ... )) [[ سعدي ]] 
مزد خر سور چروني خر سواريست ! 
مزد دست مهتر چس يابوست ! 
مسجد نساخته گدا درش ايستاده ! 
مشتري آخر شب خونش پاي خودشه ! 
مشك خالي و پرهيز آب ! 
معامله با خودي غصه داره ! 
معامله نقد بوي مشك ميده ! 
معما چو حل گشت آسان شود ! 
مغز خر خورده ! 
مفرداتش خوبه اما مرده شور تركيبشو ببره ! 
مگس به فضله ش بشينه تا مورچه خور دنبالش ميدوه ! 
مگه سيب سرخ براي دست چلاق خوبه ؟! 
مگه كاشونه كه كپه با فعله است ؟ 
ملا شدن چه آسون، آدم شدن چه مشكل ! 
ملا نصرالدين صنار ميگرفت سگ اخته ميكرد يكعباسي ميداد ميرفت حموم ! 
من آنچه شرط بلاغ است با تو ميگويم - تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال . [[ سعدي ]] 
من از بيگانگان هرگز ننالم - كه با من هر چه كرد آن آشنا كرد . [[ حافظ]] 
من كجا و خليفه در بغداد ! 
من ميگم خواجه ام تو ميگي چند تا چه داري ؟! 
من ميگم نره تو ميگي بدوش ! 
من ميگم انف، تو نگو انف، تو بگو انف ! 
من نميگويم سمندر باش يا پروانه باش - چون بفكر سوختن افتاده اي مردانه باش . [[ مرتضي قليخان شاملو]] 
من نوكر حاكمم نه نوكر بادنجان ! 
موريانه همه چيز خونه را ميخوره جز غم صاحب خونه را ! 
موش به سوراخ نميرفت جارو به دم بست ! 
موش چيه كه كله پاچش باشه ! 
موش زنده بهتر از گربه مرده است ! 
موش به همبونه ( انبار) كار نداره همبونه به موش كار داره ! 
موش و گربه كه با هم بسازند دكان بقالي خراب ميشه ! 
مهتاب نرخ ماست را ميشكنه ! 
مهره مار داره ! 
مه فشاند نور و سگ عوعو كند - هر كسي بر طينت خود مي تند ! [[ مولوي ]] 
مهمون بايد خنده رو باشه اگر چه صاحب خونه، خون گريه كنه ! 
مهمون تا سه روز عزيزه ! 
مهمون خر صاحبخونه است ! 
مهمون كه يكي شد صاحبخونه گاو ميكشه ! 
مهمون مهمون و نميتونه ببينه صاحبخونه هر دو را ! 
مهمون ناخونده خرجش پاي خودشه ! 
مهمون هر كي ، و در خونه هر چي ! 
ميون حق و باطل چهار انگشته ! 
ميون دعوا حلوا خير نمي كنند ! 
ميون دعوا نرخ معين ميكنه ! 
مي بخور، منبر بسوزان، مردم آزاري مكن ! 
ميخواي عزيز بشي يا دور شو يا كور شو ! 
ميراث خرس به كفتار ميرسه ! 
ميراث خوار بهتر از چشته خوره ! 
ميوه خوب نصيب شغال ميشه ! 
ميهمان راحت جان است و ليكن چو نفس - خفه سازد كه فرود آيد و بيرون نرود ! 

ن 

نابرده رنج گنج ميسر نمي شود - مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد ! 
ناخوانده بخانه خدا نتوان رفت ! 
ناز عروس به جهازه ! 
نازكش داري ناز كن، نداري پاهاتو دراز كن ! 
نبرد رگي تا نخواهد خداي ! (( اگر تيغ عالم جنبد ز جاي ... )) 
نخود توي شله زرد ! 
نخودچي توي جيبم ميكني اونوقت سرم را ميشكني ؟ 
نخودچي شو دزديده ! 
نخود همه آش ! 
نديد بديد وقتي بديد به خود بريد ! 
نذر ميكنم واسه سرم خودم ميخورم و پسرم ! 
نردبون، پله به پله ! 
نردبون دزدها ! 
نزديك شتر نخواب تا خواب آشفته نبيني ! 
نزن در كسي را تا نزنند درت را ! 
نسيه نسيه آخر بدعوا نسيه ! 
نشاشيدي شب درازه ! 
نشسته پاكه ! 
نفسش از جاي گرم در مياد ! 
نكرده كار نبرند بكار ! 
نگاه بدست ننه كن مثل ننه غربيله كن ! 
نوشدارو بعد از مرگ سهراب ! 
نوكر باب، شيش ماه چاقه شيش ماه لاغر ! 
نوكر بي جيره و مواجب تاج سر آقاست ! 
نوكه اومد به ببازار كهنه مي شه دلازار ! 
نون اينجا آب اينجا - كجا بروم به از اينجا ؟ 
نون بدو، آب بدو، تو بدنبالش بدو ! 
نون بده، فرمون بده ! 
نون بهمه كس بده، اما نان همه كس مخور ! 
نونت را با آب بخور منت آبدوغ نكش ! 
نون خونه رئيسه، سگش هم همراهشه ! 
نون خودتو ميخوري حرف مردم و چرا ميزني ؟! 
نون خود تو ميخوري حليم حاج عباسو هم ميزني ؟! 
نون را به اشتهاي مردم نميشه خورد ! 
نون را بايد جويد توي دهنش گذاشت ! 
نونش توي روغنه ! 
نونش را پشت شيشه ميماله ! 
نون گدائي رو گاو خورد ديگه بكار نرفت ! 
نون نامردي توي شكم مرد نميمونه ! 
نون نداره بخوره پياز ميخوره اشتهاش واشه ! 
نون نكش آب لوله كش ! 
نه آب و نه آباداني نه گلبانگ مسلماني ! 
نه آفتاب از اين گرم تر ميشود و نه غلام از اين سياه تر ! 
نه از من جو، نه از تو دو، بخور كاهي برو راهي ! 
نه باون خميري نه باين فطيري ! 
نه به اون شوري شوري نه باين بي نمكي ! 
نه بباره نه به داره، اسمش خاله موندگاره ! 
نه بر مرده بر زنده بايد گريست ! (( گر اين تير از تركش رستمي است ... )) [[ فردوسي ]] 
نه پسر دنيائيم نه دختر آخرت ! 
نه پشت دارم نه مشت ! 
نه پير را براي خر خريدن بفرست نه جوان را براي زن گرفتن ! 
نه خاني اومده نه خاني رفته ! 
نه چك زدم نه چونه، عروس اومد به خونه ! 
نه خود خوري نه كس دهي گنده كني به سگ دهي ! 
نه در غربت دلم شاد و نه روئي در وطن دارم ! - الهي بخت برگردد از طالع كه من دارم . 
نه دزد باش نه دزد زده ! 
نه راه پس دارم نه راه پيش ! 
نه سر پيازم نه ته پياز ! 
نه سر كرباسم نه ته كرباس ! 
نه سرم را بشكن نه گردو توي دومنم كن ! 
نه سيخ بسوره نه كباب ! (( كاري بكن بهر ثواب ... )) 
نه عروس دنيا نه داماد آخرت ! 
نه شير شتر نه ديدار عرب ! 
نه قم خوبه نه كاشون لعنت به هر دوتاشون ! 
نه مال دارم ديوان ببره نه ايمان دارم شيطان ببره ! 
نه نماز شبگير كن نه آب توي شير كن ! 
نه هر كه سر نتراشد قلندري داند ! 
ني به نوك دماغش نميرسه ! 
نيش عقرب نه از ره كين است - اقتضاي طبيتش اين است ! 
نيكي و پرسش ؟! 

و 

واي بباغي كه كليدش از چوب مو باشه ! 
واي به خوني كه يكشب از ميونش بگذره ! 
واي به كاري كه نسازد خدا ! 
واي به مرگي كه مرده شو هم عزا بگيره ! 
واي به وقتي كه بگندد نمك ! 
واي به وقتي كه چاروادار راهدار بشه ! 
واي بوقتي كه قاچاقچي گمركچي بشه ! 
وعده سر خرمن دادن ! 
وقت خوردن، خاله، خواهر زاده را نميشناسه ! 
وقت مواجب سرهنگه، وقت كار كردن سربازه ! 
وقتي كه جيك جيك مستونت بود ياد زمستونت نبود ؟! 
وقتي مادر نباشه با زن بابا بايد ساخت ! 
- 
ه 
- 
هادي ! هادي ! اسم خودتو بما نهادي! 
هر جا كه آشه، كل، فراشه ! 
هر جا خرسه، جاي ترسه ! 
هر جا سنگه بپاي احمد لنگه ! 
هر جا كه پري رخيست ديوي با اوست ! 
هر جا كه گندوم نده مال من دردمنده ! 
هر جا كه نمك خوري نمكدون نشكن ! 
هر جا مرغ لاغره، جايش خونه ملا باقره ! 
هر جا هيچ جا ، يك جا همه جا ! 
هر چه از دزد موند، رمال برد ! 
هر چه بخود نپسندي بديگران نپسند ! 
هر چه بگندد نمكش ميزنند - واي به وقتي كه گندد نمك ! 
هر چه به همش بزني گندش زيادتر ميشه ! 
هر چه پول بدي آش ميخوري ! 
هر چه پيش آيد خوش آيد ! 
هر چه خدا خواست همان شود - هر چه دلم خواست نه آن شد ! 
هر چه خورده نريده ! 
هر چه دختر همسايه چل تر، براي ما بهتر ! 
هر چه در ديگ است به چمچه مياد ! 
هر چه دير نپايد دلبستگي را نشايد ! 
هر چه رشتم پنبه شد ! 
هر چه سر، بزرگتر درد بزرگتر ! 
هر چه عوض داره گله نداره ! 
هر چه كني بخود كني گر همه نيك و بد كني ! 
هر چه كه پيدا ميكنه خرج اتينا ميكنه ! 
هر چه مار از پونه بدش مياد بيشتر در لونه اش سبز ميشه ! 
هر چه ميگم نره، بازم ميگه بدوش ! 
هر چه نصيب است نه كم ميدهند - ور نستاني به ستم ميدهند ! 
هر چه هست از قامت ناساز بي اندام ماست ! - ورنه تشريف توبر بالاي كس كوتاه نيست .[[ حافظ ]] 
هر چيز كه خوار آيد يكروز به كار آيد ! 
هر خري را به يك چوب نميرونند ! 
هر دودي از كباب نيست ! 
هر رفتي، آمدي داره ! 
هر سخن جائي و هر نكته مقامي دارد ! 
هر سرازيري يك سر بالائي داره ! 
هر سركه اي از آب، ترش تره ! 
هر سگ در خونه صاحابش شيره ! 
هر شب شب قدر است اگر قدر بداني ! 
هر كس از هر جا رونده است با ما برادر خونده است ! 
هر كسي پنجروزه نوبت اوست ! (( دور مجنون گذشت و نوبت ماست ... )) [[ حافظ ]] 
هر كه با مادر خود زنا كنه با دگران چها كنه ! 
هر كه بامش بيش برفش بيش ! 
هر كه بيك كار، بهمه كار - هر كه بهمه كار بهيچ كار ! 
هر كه به اميد همسايه نشست گرسنه ميخوابه ! 
هر كه تنها قاضي رفت خوشحال بر ميگرده ! 
هر كه خربزه ميخوره پاي لرزش هم ميشينه ! 
هر كه خري نداره غمي نداره ! 
هر كه خيانت ورزد دستش در حساب بلرزد ! 
هر كه دست از جان بشويد هر چه در دل دارد گويد ! 
هر كه را زر در ترازوست زور در بازوست ! 
هر كه را طاووس بايد جور هندوستان كشد ! 
هر كه را طاووس بايد جور هندوستان كشد ! 
هر كه را ميخواهي بشناسي يا باهاش معامله كن يا سفر كن ! 
هر كه شيريني فروشد مشتري بروي بجوشد ! 
هر كه نان از عمل خويش خورد - منت از حاتم طائي نبرد ! 
هر كي بفكر خويشه كوسه بفكر ريشه ! 
هر كي خر شد، ما پالونيم ! 
هر كي كه زن نداره،آروم تن نداره ! 
هر گردي گردو نيست ! 
هر گلي زدي سر خودت زدي ! 
هزار تا چاقو بسازه يكيش دسته نداره ! 
هزار تا دختر كور و يكروزه شوهر ميده ! 
هزار دوست كمه، يك دشمن بسيار ! 
هزار قورباغه جاي يه ماهي رو نميگيره ! 
هزار وعده خوبان يكي وفا نكند ! 
هشتش گرو نه است ! 
هلو برو تو گلو ! 
هم از توبره ميخوره هم از آخور ! 
هم از شورباي قم افتاديم هم از حليم كاشون ! 
همان آش است و همان كاسه ! 
همان خر است و يك كيله جو ! 
هم چوب را خورديم هم پياز را و هم پول را داديم ! 
هم حلواي مرده هاست هم خورش زنده ها ! 
هم خدا را ميخواهد هم خرما ! 
همدون دوره و كردوش نزديك ! 
همسايه نزديك، بهتر از برادر دور ! 
همسايه ها ياري كنيد تا من شوهر داري كنم ! 
هم فاله و هم تماشا ! 
همكار همكار و نميتونه ببيند ! 
هم لحافه و هم تشك ! 
هم ميترسم هم ميترسونم ! 
همنشين به بود تا من از او بهتر شوم ! 
همه ابري هم بارون نداره ! 
همه خرها رو به يك چوب نميرونند ! 
همه رو مار ميگزه مارو خر چسونه ! 
همه سروته يه كرباسند ! 
همه قافله پس و پيشيم ! 
همه كاره و هيچ كاره ! 
همه ماري مهره نداره ! 
همه ماهي خطر داره بدناميشو صفر داره ! 
هر مرغي انجير نميخوره ! 
هميشه آب در جوي آقا رفيع نميره به دفه هم در جوي آقا شفيع ميره !
هميشه خره خرما نميرينه ! 
هميشه روزگار بانسان رو نميكنه ! 
هميشه شعبان ، يكبا ر هم رمضان ! 
هميشه ما ميديديم يه دفعه هم تو ببين ! 
همينو كه زائيدي بزرگش كن ! 
هنوز باد به زخمش نخورده ! 
هنور دهنش بوي شير ميده ! 
هنوز سر از تخم در نياورده ! 
هنوز غوره نشده مويز شده ! 
هوو هوو را خوشگل ميكنه جاري جاري را كدبانو ! 
هيچ ارزوني بي علت نيست ! 
هيچ انگوري دوبار غوره نميشه ! 
هيچ بده را به هيچ بستاني كاري نيست ! 
هيچ بدي نرفت كه خوب جاش بياد ! 
هيچ بقالي نميگه ماست من ترشه ! 
هيچ تقلبي بهتر از راستي نيست ! 
هيچ چراغي تا به صبح نميسوزه ! 
هيچ چيز شرط هيچ چيز نيست ! 
هيچ دوئي نيست كه سه نشه ! 
هيچ دودي بي آتش نيست ! 
هيچ عروس سياه بختي نيست كه تا چهل روز سفيد بخت نباشه ! 
هيچكاره ، رقاص پاي نقاره ! 
هيچكاره و همه كاره ! 
هيچكس در پيش خود چيزي نشد ! 
هيچكس را توي گور ديگري نميگذارن ! 
هيچكس روزي ديگري را نميخوره ! 
هيچكس نميگه ماست من ترشه ! 
هيچ گروني بي حكمت نيست ! 
- 
ي 

يابو برش داشته ! 
يابوي اخته و مرد كوسه سن و سالشون معلوم نيست ! 
يابوي پيش آهنگ آخرش توبره كش ميشه ! 
يا خدا يا خرما ! 
ياربد، بدتر بود از يار بد ! 
يارب مباد آنكه گدا معتبر شود ! 
يار در خانه و گرد جهان ميگرديم ! 
يارقديم ، اسب زين كرده است ! 
يار، مرا ياد كنه ولو با يك هل پوك ! 
يا زنگي زنگ باش يا رومي روم ! 
يا علي غرقش كن منهم روش ! 
يا كوچه گردي يا خانه داري ! 
يا مرد باش يا نيمه مرد يا هپل هپو ! 
يا مرگ يا اشتها ! 
يا مكن با پيلان دوستي - يا بنا كن خانه در خورد پيل ![[ سعدي ]] 
يعني كشك ! 
يكي رو تو ده راه نمي دادند سراغ كدخدارو ميگرفت ! 
يك ارزن از دستش نمي ريزه ! 
يك مرده بنام به كه صد زنده به ننگ ! 
يك انار و صد بيمار! 
يك بز گر گله را گر ميكند ! 
يكخورده شاخ بهتر از هزار ذرع دمه ! 
يك داغ دل بس است براي قبيله اي ! 
يكدم نشد كه بي سر خر زندگي كنيم ! 
يك ده آباد بهتر از صد شهر خراب ! 
يك بار جستي ملخه، دو بار جستي ملخه، آخر به دستي ملخه ! 
يه بام و دو هوا ! 
يه پا چارق، يه پا گيوه ! 
يه پاش اين دنيا يه پاش اون دنياست ! 
يه پول جيگرك سفره قلمكار نميخواد ! 
يه تب يه پهلوان و ميخوابونه ! 
يه تخته اش كمه ! 
خل و كم عقل است ! 
يه جا ميل و مناره را نمي بينه يه جا ذره رو در هوا ميشماره ! 
يه مثقال گه توي شكمش نيست ميخواد به شمس العماره برينه ! 
يه چيز بگو بگنجه ! 
يه حموم خرابه چهل تا جومه دار نميخواد ! 
يه خونه داريم پنبه ريسه ، ميون هفتاد ورثه ! 
يه دست به پيش و يه دست به پس ! 
يه دست صدا نداره ! 
يه دستم سپر بود، يه دستم شمشير، با دندونام كه نميتونم بجنگم ! 
يه ديوانه سنگي به چاه ميندازه كه صدعاقل نميتونه بيرون بياره ! 
يه روده راست توي شيكمش نيست ! 
يه روزه مهمونيم و صد ساله دعاگو ! 
يه روز حلاجي ميكنه سه روز پنبه از ريش ور ميچينه ! 
يه سال بخور نون و تره صد سال بخور نون كره ! 
يه سال روزه بگير آخرش با فضله سگ افطار كن ! 
يه سوزن بخودت بزن و يه جوالدوز به مردم ! 
يه سيب و كه به هوا بندازي تا بياد پائين هزار تا چرخ ميخوره ! 
يه شكم سير بهتر از صد شكم نيم سير ! 
يه عمر گدائي كرده هنوز شب جمعه رو نميدونه ! 
يه كاسه چي صد تا سرناچي ! 
يه كفش آهني ميخواد و يه عصاي فولادي ! 
يه كلاغ و چهل كلاغ ! 
يه گوشش دره يه گوشش دروازه ! 
يه لاش كرديم نرسيد دو لاش كرديم كه برسد ! 
يه لقمه نون پرپري من بخورم يا اكبري ! 
يه مريد خر بهتر از يه ده شيش دانگ ! 
يه مو از خرس كندن غنيمته ! 
يه مويز و چل قلندر ! 
يه نه بگو، نه ماه رو دل نكش ! 
يه وقت از سوراخ سوزن تو ميره يه وقت از در دروازه تو نميره ! 
يكي به نعل و يكي به ميخ ! 
يكي چهارشنبه پول پيدا ميكنه يكي گم ميكنه ! 
يكي كمه، دوتا غمه ، سه تا خاطر جمه ! 
يكي مرد و يكي مردار شد يكي به غضب خدا گرفتار شد ! 
يكي ميبره يكي ميدوزد ! 
يكي گفت : مادرم را ميفروشم . گفتند : كه چطور مادرت را ميفروشي ؟ گفت : قيمتي ميگم كه نخرند ! 
يكي ميمرد ز درد بينوايي - يكي ميگفت خانوم زردك ميخواهي ؟! 
يكي نون نداشت بخوره پياز ميخورد كه اشتهاش واشه ! 
يكي يه دونه يا خل ميشه يا ديوونه !